Produkcję Jetty II rozpoczęto w 1984 roku, była ona bezpośrednim następcą produkowanej od 1979 roku Jetty I. Jetta jest dłuższa od Golfa o 330 mm, więc ma 4315 mm długości, szerokość i wysokość jest taka sama jak w przypadku Golfa i wynosi odpowiednio 1665mm i 1415 mm.

Dzięki tej różnicy w długości Jetta ma bagażnik o imponujących nawet dzisiaj wymiarach – 550l to dużo jak na samochód tej klasy.

Z przodu zamiast okrągłych, zastosowano prostokątne reflektory H4.

Jednostki napędowe są identyczne jak w Golfie, podstawową stanowi silnik 1.3/55KM, stosowano również 1.6/70-75KM, 1.8/84-98KM, 1.8/107-112, 1.8 16V/129-139 oraz Diesle 1.6/54KM i 1.6/70KM(turbo).

Silniki Diesla charakteryzują się niskim zapotrzebowaniem na paliwo oraz dużą elastycznością.

Wnętrze auta ma być przeznaczone dla pięciu osób, lecz trzy osoby z tyłu na dłuższych trasach nie będą siedziały zbyt wygodnie.

Lecz cztery osobo mogą wygodnie usiąść, wysocy pasażerowie nie będą narzekali na brak miejsca na nogi oraz głowę.

Dość sporym mankamentem jest umiejscowienie radia w górnej części konsoli, przez co podświetlenie odbija się w przedniej szybie co może przeszkadzać niektórym kierowcą.

Ergonomia we wnętrzu jest bez zarzutu, wszystko tam gdzie można się tego spodziewać.

Zawieszenie przedniej i tylnej osi to klasyczne rozwiązanie powszechnie stosowane w samochodach tej klasy tamtego okresu. Z przodu znajdziemy wahacz poprzeczny wraz z amortyzatorami teleskopowymi. Tylna oś wyposażona jest w wahacz półsztywny wraz z amortyzatorami teleskopowymi, a w przypadku wersji Syncro (z napędem na cztery koła) wahacze skośne wraz z amortyzatorami teleskopowymi.

Układ kierowniczy jest samoodwracalny - po wykonaniu skrętu koło kierownicy powracało szybko do położenia wyjściowego. Samochód dobzre zachowuje się podczas jazdy, nawet przy dużej prędkości. Przyczynia się do tego dość duży rozsataw kół oraz dobrze pod względem aerodynamicznym opracowane nadwozie.

Zabezpieczenie antykorozyjne egzemplarzy z pierwszych lat produkcji nie było zbyt dobre. Stosowano niezbyt skuteczne jednokrotne galwanizowanie blach nadwozia i zabezpieczenie profili zamkniętych specjalnymi woskami. Zdecydowana poprawa nastąpiła dopiero w 1989 roku. Do zabezpieczania blach zastosowano wtedy podwójną galwanizację oraz pokrycie specjalną warstwą lakieru antykorozyjnego, spawy i zgrzewy zabezpieczano natomiast natryskiwanym PCV, a w profilach zamkniętych (zwłaszcza drzwi i klapy bagażnika) natryskiwano plastyczną masę bitumiczną. Poprawiono również zabezpieczenie podwozia, stosując lepsze masy bitumiczne do zabezpieczania płyty podłogowej oraz dodatkowe nadkola z tworzywa ABS. Pomimo wprowadzonych ulepszeń zabezpieczenie Golfa MkII nie należy do najskuteczniejszych i zalecane jest stosowanie okresowych, dodatkowych zabezpieczeń (masy bitumiczne np. Valvoline lub inne preparaty). Podczas całego okresu produkcji nie stosowano blach ocynkowanych, które pojawiły się dopiero w Vento

Do najczęstszych usterek można zaliczyć:

-awarie automatycznego ssania(gaźnik)

-wycieki oleju

-hałasujące przeguby napędowe

-psujące się podnośniki szyb

-luzujące się łożyska tylnych kół

Części są tanie i łatwo dostępne, dzięki dużej ilości zamienników. Można również kupić je w ASO ale może to podwoić wartość samochodu ;-)